Blog

Soms, wanneer ik van Agios Prokopios naar Agia Anna rij, zie ik groepjes duikers, volledig uitgerust,  de straat oversteken, uit het water komen, of zich in een boot hijsen… Steeds voel ik dan een nieuwsgierig stukje in mij wakker worden. ‘Hoe zou dat zijn?’ En mijn avonturier voelt het dan stevig kriebelen. Heel wat deelnemers reserveerden...Read More

1 mei, dag van de arbeid. 2 mei, dag van de vlucht voor mijn eerste cliënten. Ze vliegen op Santorini, waar ze een dagje rust nemen en even kunnen genieten van de witte huisjes en kerkjes op de zwarte kliffen. 3 mei, dag dat ik dit koppel mag gaan opwachten aan de haven. Ik breng...Read More

“Kan ik gelukkiger zijn dan dit?” Een retorische vraag, dat is duidelijk uit de intonatie. Als je toch een antwoord zou moeten geven, zou het ‘nee’ zijn. “Kan ik gelukkiger zijn dan dit?” Die vraag hoor ik mezelf hardop uitspreken terwijl ik knus in mijn woonkamer zit in Naxos. Ik moet er even om lachen....Read More

Toen ik aan dit verhaal begon, dacht ik dat het centrale thema ‘ontmenselijking’ zou zijn. Mijn Covid-periode is een traumatische ervaring. Ik kan er nog steeds niet over vertellen zonder de nodige tranen. Het heeft een aantal dingen pijnlijk uitvergroot. De connectie die er niet is met bepaalde mensen, terwijl ik dat toch bleef hopen....Read More

Het zou kunnen dat dit verhaal over mij gaat, want het is geschreven in de ik-vorm. Het zou kunnen van niet. Het zou kunnen dat het over mij gaat, maar dat ik te bang (of te laf?) ben om daar eerlijk voor uit te komen. Het zou kunnen dat ik gewoon de spreekbuis wil zijn...Read More

Je hoort er veel van. En je kan erin geloven, of niet. Ermee werken, of niet. Maar vandaag manifesteerde ik zonder het echt te beseffen. Het was zo’n dag. Je kent dat wel: geen afspraken op de agenda, maar een hele to-do list op de tafel, naast de computer. Maar ik geraak maar niet op...Read More

En weer is het van dat: ik neem eindelijk nog eens een boek mee om wat te lezen en na, deze keer maar 7 pagina’s, heb ik zelf alweer zin om in de pen te kruipen (cfr blog van 4 juli). Gelukkig heb ik mijn schriftje mee. Zo gaat dat met een goed boek: het...Read More

Oei, als ik het boek van Dirk De Wachter lees, begin ik me al snel schuldig te voelen over mijn geluk (ik moet toegeven dat ik al na 25 pagina’s in mijn pen kroop, dus misschien zijn sommige reacties wat voorbarig, maar ik kon me niet houden). Niet dat ik me altijd gelukkig voel. Integendeel....Read More

Mijn nieuwe programma staat online! Het was nogal een bevalling, dat moet ik eerlijk toegeven. Niet zozeer inhoudelijk. Maar vooral energetisch. Energetisch?! Jawel. Ik moet erin geloven, anders werkt het niet. En dat ‘geloven’ is niet iets dat ik kan beslissen met mijn hoofd, dat moet ontstaan… Misschien ben ik sommigen van jullie al kwijt,...Read More