We zouden op roadtrip gaan. Over land naar Naxos. Vrij last minute beslis ik om de Berlingo (lichte vracht) om te vormen tot een mini-camper. Heel basic, maar superfijn. Onder het bed staan drie kisten die tot de top gevuld worden met materiaal. Er moet best veel mee. Ook mijn kleren voor de volgende zes maanden natuurlijk en heel wat promomateriaal… Vrijdagavond vullen we alles zorgvuldig en alvorens onze laatste avond af te sluiten met frietjes, brengen we nog even Agnes haar auto weg. Het is daar dat een verrassend verhaal zich ontspint.
Agnes parkeert haar auto op de oprit bij haar zus en ik naast de weg. We gaan even binnen om de sleutels af te geven. Slechts enkele minuten later komen we al terug buiten omdat ze wel benieuwd zijn naar de nieuwe inrichting. Groot is dan ook de verbazing als de auto blijkt verdwenen.
Jawel verdwenen.
Daar waar hij enkele minuten geleden nog stond, was nu alleen een grote leegte.
‘Hoe kan dat nu? Maar hoe kan dat?’ Ik heb het wellicht wel twintig keer herhaald. ‘Maar hoe kan dat?’
