Vandaag krijg ik een berichtje van een vriendin die in het onderwijs staat en terug gestart is. Het schudt me wakker: ‘Is het dan al eind augustus?’ Een beetje zoals je ‘wakker’ schrikt als je fijn aan het lezen bent of aan het schrijven of schilderen en ineens besef je dat de zon al bijna onder is. Ja, zo lijkt de zomervakantie wel voorbijgevlogen.
Ik hoop voor jou dat er nog wat over is. Of misschien heb je zelfs nog een reisje te goed. Of kan je nog ‘iets regelen’. Want soms kan dat ook.
Ook vandaag kreeg ik een bericht van een deelnemer van vorig jaar: ‘Wanneer is de workshop in september?’ en daarna ‘Ik ga nog bekijken of dit lukt, want ik voel dat ik het nodig heb. Al die gezondheidsklachten de laatste tijd hebben zeker een reden!’
Het kan ook voor jou nog lukken: er is nog één plekje vrij.
Maar dus de zomer is voorbij gevlogen. Dat hoor je wel meer. Maar soms krijgt een oude uitdrukking een nieuwe betekenis. Misschien heeft het met de leeftijd te maken. Misschien met de omgeving. Maar het lijkt wel dat, hoe trager ik leef, hoe sneller het gaat. Hoe langer ik hier ben, hoe korter het lijkt.
Maar hij is nog niet gedaan, die zomer. Volgende week zondag start Knowing me, knowing you. Best spannend. De eerste keer een koppelworkshop. Nog een paar dagen om alles verder in gereedheid te brengen. Mijn plannen verder uit te werken en nog ditjes en datjes. En meteen de week daarna is het tijd voor de tweede Eye to I van deze zomer. Ik kijk er ontzettend naar uit.
En dan is het tijd om verder te werken aan het plan voor volgend jaar… Zoveel ideeën. Maar het moet allemaal nog vorm vinden, geboren worden, een naam krijgen. Spannend (en hierbij mag je een licht, doch snel, in de handenklappende Suzanne met deugenietenoogjes en een veelbelovende glimlach bij denken)!
En eerst hebben we natuurlijk nog de najaarseditie van Soulcare for Caretakers! Ook dat is de eerste keer. Niet de workshop, wel de timing. Eind oktober: het weer al wat minder stabiel en niet echt zonnebadersweer, maar normaal wel heerlijk wandelweer én zwembaar. De inhoud van de workshops passen zich hier onoverkomelijk aan het weer en de omgeving aan, dus ik ben beniewd. Het nabijgelegen hotelletje houdt haar deuren speciaal voor mijn deelnemers extra lang open aan een heel schappelijk tarief en de vluchten zijn in die periode prima betaalbaar. Dus als je zou twijfelen…
Maar waarom ik vooral een nieuwsbrief wil uitsturen? Een simpele belofte aan mezelf: als er iemand een ‘review’ stuurt, schrijf ik een nieuwsbrief! Ik had er nog geen gestuurd in augustus. Mijn dagelijkse blogs nemen heel wat tijd. Ik geniet er ook van en op die manier leren mensen mij en het eiland misschien ook een beetje beter kennen… Maar niet iedereen ziet /leest die blogs natuurlijk, dus af en toe moet er toch een nieuwsbrief de deur uit.
En daar was het dan, het berichtje van Eva, waarvoor dank. Kort en krachtig. Dus een hele lange inleiding om jullie dit mee te geven. Misschien inspireert het wel!
“Er is een voor en na Naxos. Er is vrijheid, ruimte, veiligheid, speelsheid én diepgang. Er is connectie met jezelf, de ander en het grotere geheel. Er is de zee in alle kleuren van het leven…. En last but not least er is Suzanne die liefdevol, met de juiste afstand en transparantie, alles in meer dan goede banen leidt. Niet twijfelen gewoon doen!”